SLOW FASHION. MODOWA REWOLUCJA-recenzja książki Joanny Glogazy

Może wielu z Was natknęło się już na tą książkę w księgarni, albo ma ją w domu już przeczytaną lub czekającą w kolejce na swój moment. Ja dostałam swój egzemplarz na zeszłoroczne święta Bożego Narodzenia. Po prawie dwóch miesiącach czekania na swoją kolej w końcu zmierzyłam się z nią. I nie było to złowrogie mierzenie się wzrokiem, ale przyjemne czytanie. Aż przykro mi się zrobiło kiedy skończyłam, bo chciałam więcej i więcej.

Trochę faktów

Książkę napisała autorka bloga styledigger.com, Joasia Glogaza. Znana także jako założycielka marki Lunaby, która specjalizuje się w szyciu piżam o niezwykłym wzornictwie i jakości. Mogłabym tu jeszcze wspomnieć o studiach jakie skończyła w Londynie, o jej kolejnej książce dotyczącej blogosfery i jeszcze znalazłoby się kilka innych wartych odnotowania rzeczy. Jednak ważne, by uświadomić sobie, że jest to osoba, która nie tylko w teorii, ale również w codziennym życiu i pracy ma z modą do czynienia. Jakoś szczególnie nie interesowałam się jej blogiem, ale po przeczytaniu tej książki zajrzałam i zdecydowanie zostanę tam na dłużej. 

O czym jest książka?

Całość została idealnie streszczona już na okładce-Kupuj mniej, wyglądaj lepiej. Właśnie to złota zasada slow fashion. Asia przedstawiła w książce kilka kroków do "nawrócenia się" z szybkiej mody na idealnie dobraną, w zgodzie ze sobą, zharmonizowaną garderobę. Opisuje w jaki sposób wpaść można w sidła mody popularnej oraz radzi co zrobić, kiedy chcemy się od tego uwolnić. Jeśli jesteś zakupoholiczką, otwierasz przepełnioną szafę i stwierdzasz, że nie masz się w co ubrać lub nałogowo gromadzisz ubrania, torebki i buty, a potem jedynie zabierają miejsce w Twojej szafie to ta książka jest dla Ciebie!

Lekki i przyjemny styl pisania Joanny bardzo pozytywnie wpływa na czytanie. Ma się wrażenie jakby się rozmawiało z dobrą przyjaciółką, która dzieli się radami i co najważniejsze-własnymi doświadczeniami i sytuacjami z życia. Krok po kroku można wykorzystywać te porady, stawiać sobie cele i je spełniać.

Co dało mi przeczytanie książki?

Czytałam ją w weekend, kiedy byłam w szkole (w autobusie, internacie) i już w trakcie czytania ułożyłam sobie plan sprzątania mojej szafy i system segregowania ubrań i dodatków. Nie uważam się za zakupoholiczkę ze względu na moją oszczędność, ale stwierdziłam, że w mojej „kolekcji” jest wiele ubrań z czasów liceum, których już nie noszę bo mój styl się zmienił. Mam też dużo „zabieraczy” miejsca, bo „żal wyrzucić”.

Zaciekawił mnie też temat szukania własnego stylu i uniformu. Asia podała wiele przykładów sławnych osób, które miały jakiś charakterystyczny styl albo element ubioru. Nie były to osoby ślepo podążające za modą, a nawet pozostające o krok z tyłu, ale makijaż, fryzura czy element ubrania sprawiały, że od razu się z nimi kojarzyły i uznawano je za stylowe.

Po długim zastanowieniu nad sobą stwierdziłam, że moim uniformem są zdecydowanie spódnice. Po oczyszczaniu mojej szafy na 5 par spodni mam 27 spódnic! Dużo osób mnie właśnie z nimi kojarzy i bardzo mi się to podoba. Otwarcie mówię, że spodnie noszę tylko do pracy, bo tak jest wygodniej siedzieć przy maszynie do szycia.

Ja i slow fashion

W minionym tygodniu przez trzy popołudnia wyrzucałam wszystko z szaf, układałam na półki, wieszałam na wieszaki (każda rzecz na osobnym wieszaku), wprowadzałam nowy system rozmieszczenia w szafie, przymierzałam, przeglądałam, rozmyślałam, pozbywałam się sentymentów. Trudne zadanie, ale w końcu to wykonałam. Po całej akcji na środku pokoju leżały trzy sterty ubrań: do destrukcji, do sprzedania i do przerobienia. Reszta ubrań została w szafie, pięknie ułożona, spódnice nawet kolorami.

Co zostało w szafie?

Nad niektórymi ubraniami musiałam zastanawiać się po dwa razy, inne od razu bez przymiarki wyrzucałam. Joanna radzi podczas takiego sprzątania i przymierzania odpowiedzieć sobie na trzy pytania:

-Czy noszę tę rzecz regularnie?

-Czy odczuwam prawdziwą przyjemność, kiedy mam ten strój na sobie?

-Czy czuję się w niej najlepszą wersją siebie?

Ja dodałam sobie jeszcze pytanie:

-Do jakich innych rzeczy pasuje to ubranie?

I tak oto w mojej szafie pozostały tylko te najlepsze perełki. Idealne rozmiarowo, w kolorach, które lubię, o sprawdzonych fasonach, niezniszczone, zadbane, noszone regularnie, pasujące do reszty moich ubrań.

Jeśli chodzi o biżuterię to zrobiłam to samo. Butami i okryciami wierzchnimi zajmę się bliżej wiosny, kiedy będę zamieniać zimowe na wiosenne/letnie.

Może na zdjęciach nie zauważycie różnicy, ale dla mnie jest ogromna. Pierwszy raz pozbyłam się tylu rzeczy na raz! 

Slow (nie tylko) fashion

Chciałam jeszcze dodać, że zasady odnoszące się do slow fashion można zastosować w wielu innych dziedzinach życia. Np. nasze kosmetyki...zawsze ich dużo. A ile z nich używamy? Właśnie te powinny zostać w kosmetyczce/na półce, a inne tylko zabierają cenne miejsce w domu. Pomyślałam także o planowaniu czasu. Często robimy rzeczy zupełnie niepotrzebne, tzw. złodzieje czasu. Gdyby posiadało się tylko potrzebne rzeczy i robiło tylko te ważne, lub sprawiające przyjemność to czy nie żyło by się lepiej i wygodniej?

Polecam wszystkim tą książkę. Jest tam wiele ciekawych porad, przykładów z życia, mądrych zasad, zresztą koniec już gadania...Zabierajcie się za czytanie! 

Bądźcie ze mną na bieżąco i zaglądajcie tutaj: 

INSTAGRAM

FACEBOOK

VINTED

MODNA POLKA

Snapchat: faucia006

Buziaki,

Faustyna

♥